Νιώθω απόψε το μυαλό μου να τρελαίνεται,
χίλια κομμάτια την καρδιά μου να μαζεύω
και τη ζωή μου από μια κλωστή να κρέμεται
μέσα στη νύχτα έτσι όπως σε γυρεύω.
Απόψε που σε χάνω η γη αλλάζει πλάνο
και με την τρέλα θα συγκατοικώ.
Απόψε που σε χάνω δεν ξέρω τι να κάνω
σ’ έναν ξενύχτη κουρασμένο ουρανό.
Μες στο παράλογο της νύχτας βασανίζομαι
και τριγυρίζω σαν τρελός στις λεωφόρους.
Στης απονιάς σου τον ωκεανό βυθίζομαι
και καταθέτω την καρδιά μου δίχως όρους.
Απόψε που σε χάνω η γη αλλάζει πλάνο
και με την τρέλα θα συγκατοικώ.
Απόψε που σε χάνω δεν ξέρω τι να κάνω
σ’ έναν ξενύχτη κουρασμένο ουρανό.
