Απόψε θα προσευχηθώ
η ώρα να σημάνει,
πιο γρήγορα για να βρεθώ
σ’ ελληνικό λιμάνι.
Δεν θέλω
για ν’ ακούσω πια
ποτέ
τη λέξη ξενιτιά.
Τι ωφελεί κι αν πλάγιασα
σε πουπουλένιο στρώμα,
ας ήμουν στην πατρίδα μου
κι ας πλάγιαζα στο χώμα.
Δεν θέλω
για ν’ ακούσω πια
ποτέ
τη λέξη ξενιτιά.
Θα φύγω μακριά της πια,
θα ρίξω μαύρη πέτρα,
όσο κι αν φαίνεται γλυκιά
είναι πικρή και ψεύτρα.
Δεν θέλω
για ν’ ακούσω πια
ποτέ
τη λέξη ξενιτιά.
