Όταν περνάς με την κοντή φουστίτσα
και με κοιτάς σαν μια σωστή μουσίτσα,
ατομική λες κι είναι η ματιά σου
και στόχος είμαι εγώ κι η γειτονιά σου.
Απόψε θα `ρθω πάλι να στα ψάλω,
ίσως μυαλό λιγάκι να σου βάλω,
τον πόλεμο των νεύρων κι αν μου κάνεις,
εσύ μικρή μου πρώτη θ’ αποκάνεις.
Είν’ η ζωή μικρή και θα μας φύγει
κι ο άνθρωπος γραμμάτιο που λήγει,
τα νιάτα, την αγάπη μη σκοτώνεις,
θα είν’ αργά όταν θα μετανιώνεις.
