Εσύ να φεύγεις κι εγώ στο άγγιγμά σου να σκορπάω
κι ενώ βουλιάζω ξανά χωρίς να θέλω σ’ αγαπάω
απόψε βρέχει ο Θεός και μια ομπρέλα δε μου δάνεισε κανείς
σε μια βραδιά φωτιά παίρνει η καρδιά
Κι απορώ απ’ τα χέρια μου πως σε χάνω
και δεν ξέρω πια τι να κάνω
απορώ πως μπορώ να βρω δύναμη
να λύσω ένα γόρδιο δεσμό
Κι απορώ απ’ τα χέρια μου πως σε χάνω
και δεν ξέρω πια τι να κάνω
απορώ πως μπορώ και αντέχω
ακόμα να σ’ αγαπώ
Φεγγάρι έχει μισό και με φιλιά σου με κερνάει
μεθάω πίνω για δυο αυτή η νύχτα δεν περνάει
απόψε βρέχει ο Θεός και μια ομπρέλα δε μου δάνεισε κανείς
σε μια βραδιά φωτιά παίρνει η καρδιά
Κι απορώ απ’ τα χέρια μου πως σε χάνω
και δεν ξέρω πια τι να κάνω
απορώ πως μπορώ να βρω δύναμη
να λύσω ένα γόρδιο δεσμό
Κι απορώ απ’ τα χέρια μου πως σε χάνω
και δεν ξέρω πια τι να κάνω
απορώ πως μπορώ και αντέχω
ακόμα να σ’ αγαπώ, απορώ
