Απουσιάζω,
απουσιάζω, είμ’ αλλού,
σπάσαν τα φρένα του μυαλού.
Απουσιάζω από δω,
είμαι σε σένα π’ αγαπώ.
Που βαδίζω και που πάω
με ρωτάνε, δε μιλάω,
γνωστοί και φίλοι μου.
Που βαδίζω και που πάω;
“Πάω όπου αγαπάω”
λένε τα χείλη μου.
Δεν ακούω πια κανένα,
ένα ξέρω, μόνο ένα:
πως σ’ αγαπώ.
Δεν ακούω πια κανένα,
όλα οδηγούν σε σένα,
δεν είμαι εδώ.
Απουσιάζω, είμ’ αλλού,
σπάσαν τα φρένα του μυαλού.
Απουσιάζω από δω,
είμαι σε σένα π’ αγαπώ.
Είναι νύχτα, είναι μέρα,
έχει ήλιο, έχει αέρα;
Δεν το αισθάνομαι.
Εγώ πλάι σου ανασαίνω,
εγώ χώρια σου πεθαίνω,
σβήνω και χάνομαι.
Δεν ακούω πια κανένα,
ένα ξέρω, μόνο ένα
πως σ’ αγαπώ.
Δεν ακούω πια κανένα,
όλα οδηγούν σε σένα,
δεν είμαι εδώ.
