Φύσα αεράκι σιγανά,
Πουνέντε και Λεβάντη,
κάνε τη θάλασσα γυαλί,
τον ουρανό διαμάντι.
Διώξε βροχούλες κι αστραπές,
καλό ταξίδι έλα και πες.
Η ξενιτειά είν’ ερημιά,
ο ξένος τόπος πέτρα,
ήλιους εφτά να μελετάς,
εφτά φεγγάρια μέτρα.
Η ξενιτειά είν’ ερημιά,
σαν την αγάπη σου καμιά.
Κλείσε τα μάτια σου καρδιά
μη βλέπουν και δακρύζουν,
φύλαξε δάκρυα της χαράς
για `κείνους που γυρίζουν.
Διώξε βροχούλες κι αστραπές,
και το τραγούδι ξανα’ πες.
Διώξε βροχούλες κι αστραπές,
καλό ταξίδι έλα και πες.
