Αναστεναγμός

Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό
Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ
Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη
Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ

‘Εχω έναν καημό μεγάλο
Που με τυραννά θέλω κι άλλο
Άπονη καρδιά, χτυπάς και παίρνεις τα κλειδιά
Πίκρα μου γλυκιά μου αλμύρα
Είσαι η δική μου μοίρα
Ζήτησα στεριά και πήρα θάλασσα βαθιά

Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό
Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ
Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη
Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ

Περιμένω τόσα χρόνια
Μεσ’ τα άσπρα μου σεντόνια
Πήρανε φωτιά τα χιόνια, χάθηκα στο φως
Μέρα νύχτα μαραζώνω
Καίγομαι και σιγολιώνω
Σκέφτομαι εσένα μόνο, αναστεναγμός

Θα σου χτίσω ένα γεφύρι
Αν μου κάνεις το χατίρι
Μια ζωή να μου χαρίσεις, μια παρηγοριά
Δυναμώνω και θεριεύω
Σαν αερικό χορεύω
Σαν ποτάμι σε γυρεύω μέσα στα βουνά

Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό
Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ
Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη
Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ

Περιμένω τόσα χρόνια
Μεσ’ τα άσπρα μου σεντόνια
Πήρανε φωτιά τα χιόνια, χάθηκα στο φως
Μέρα νύχτα μαραζώνω
Καίγομαι και σιγολιώνω
Σκέφτομαι εσένα μόνο, αναστεναγμός

Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό
Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ
Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη
Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ

Περιμένω τόσα χρόνια
Μεσ’ τα άσπρα μου σεντόνια
Πήρανε φωτιά τα χιόνια, χάθηκα στο φως
Μέρα νύχτα μαραζώνω
Καίγομαι και σιγολιώνω
Σκέφτομαι εσένα μόνο, αναστεναγμός