Πάνω στην πλάτη του καιρού θα περπατήσω
Και μες στ’ απέραντο του κόσμου θα χαθώ
Ότι αγάπησα ποτέ δεν ήρθε πίσω
Κι ότι πεθύμησα δεν ξέρω αν θα το βρώ.
Αναρωτιέμαι που να κρύβεσαι απόψε
Σε ποιες χαράδρες το μυαλό σου ακροβατεί
Βάλε τ’ όνειρο προσκέφαλο και στρώσε
Στην αγκαλιά σου να κουρνιάσω σα παιδί.
Πάνω στο δίχτυ του καιρού θα σπαρταρήσω
Μέσα στο άπιαστο φιλί σου να πιαστώ
Πως την ανάσα σου απ’ τη μνήμη να τη σβήσω
Που ‘χεις ποτίσει την ψυχή και το μυαλό
Αναρωτιέμαι που να κρύβεσαι απόψε
Σε ποιες χαράδρες το μυαλό σου ακροβατεί
Βάλε τ’ όνειρο προσκέφαλο και στρώσε
Στην αγκαλιά σου να κουρνιάσω σα παιδί.
