Ας ανταμώνουμε έστω από μακριά
την ίδια μέρα και την ίδια ώρα οι δύο
Και ας διαβάζουμε το ίδιο το βιβλίο
Με την ψευδαίσθηση πως είμαστε αγκαλιά
Εγώ εδώ κι εσύ χιλιόμετρα πιο κει
Το περσινό ας θυμηθούμε καλοκαίρι
Κι ας ακούσουμε την ίδια μουσική
Που ακούγαμε άλλοτε πιασμένοι χέρι χέρι
Όμως σαν πέσει το σκοτάδι τι θα κάνω
Εδώ τα ψέματα δε φτάνουν να σωθούμε
Ή δώσ’ μου αμέσως δηλητήριο να πεθάνω
Ή έλα αμέσως ν’ αγαπηθούμε
Ας ανταμώνουμε έστω από μακριά
Στην ίδια μέρα και την ώρα πάλι
Και ας πλαγιάζουμε σε χώρια προσκεφάλι
Με την ψευδαίσθηση πως είμαστε αγκαλιά
θα βρέχει έξω και θα λέω πως η βροχή
Είναι σημάδι ότι κλαις και με θυμάσαι
Τα γράμματά σου θα διαβάζω στη σιωπή
Και τα τραγούδια μου θ’ ακούς όπου και να’σαι
