Να κρύψω δεν μπορώ τον τόσο μου καημό
για κείνη που ‘χει φύγει μακριά μου.
Κι ας ξέρω θα χαρούν πολλοί που με μισούν
και θα γελάσουνε στη συμφορά μου.
Ας γελάσουν λοιπόν κι οι εχθροί
ας μου δώσουν πια πίκρα κι αυτοί.
Μοιραίο κι αυτό να συμβαίνει
για κείνον που μόνος του μένει.
Θα κλάψω φανερά στην άδεια μου φωλιά
μονάχος μες στης νύχτας τη γαλήνη.
Κι ας ξέρω θα χαρούν πολλοί που με μισούν
και θα γελάσουνε, μα τι να γίνει.
Ας γελάσουν λοιπόν κι οι εχθροί
ας μου δώσουν πια πίκρα κι αυτοί.
Μοιραίο κι αυτό να συμβαίνει
για κείνον που μόνος του μένει.
