Η θάλασσα ματώθηκε
κι η ξαστεριά δακρύζει
γιατί καρδιά πληγώθηκε
χωρίς να το αξίζει.
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
στον ουρανό σεργιάνι,
να το ζηλεύει ο καημός,
πόνος να μην το φτάνει.
Κι αν θα ’βρει την αγάπη μου
παρέα να της κάνει.
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
στον ουρανό σεργιάνι.
