Άσε με να κρύβομαι στα μάτια σου τα πράσινα
ποτέ και για κανένα δε θα τ’ άφηνα
τα μάτια τα μεγάλα τα θεόρατα.
Άσε με να γίνομαι σταγόνα μες στο αίμα σου
να τρέχω να σκεπάζω κάθε ψέμα σου
με της αγάπης τα μυστήρια τ’ αόρατα.
Άσε με να σε κοιτάω όπου πάω
να σε κρατώ και να μεθάω
να απαντώ σ’ ό,τι ρωτάς.
Άσε με να κλέβω ώρες που δε δίνεις
να σκέφτομαι όταν μ’ αφήνεις
πως ίσως λίγο μ’ αγαπάς.
Άσε με λογαριασμούς να κλείνω όπου άφησες
ν’ αγγίζω να λατρεύω ό,τι κράτησες
να τρέχω στα λημέρια που άραζες.
Άσε με να κάνω τη ζωή μου πυροτέχνημα
να καίω την καρδιά μου μ’ ένα αίνιγμα
που λύση κι αν υπάρχει την άλλαζες.
