Βρήκες ώρα για να ’ρθεις,
να μιλήσεις για αγάπη·
και δε ρώτησες να δεις
πόσο έχω πιει φαρμάκι
απ’ την τελευταία αγάπη.
Άσε πρώτα, πρώτα να ξεχάσω,
άσε με, άσε με να λησμονήσω.
Κι ύστερα, κι ύστερα θα δοκιμάσω,
κι αν μπορώ, κι αν μπορώ θα σ’ αγαπήσω.
Όμως τώ , όμως τώρα δεν μπορώ.
Κάποιον άλλον πιο μπροστά
έτυχε να συναντήσω·
μα απ’ τη μοίρα ήταν γραφτό
να πονέσω, να δακρύσω,
μα χωρίς να τον κερδίσω.
Άσε πρώτα, πρώτα να ξεχάσω,
άσε με, άσε με να λησμονήσω.
Κι ύστερα, κι ύστερα θα δοκιμάσω,
κι αν μπορώ, κι αν μπορώ θα σ’ αγαπήσω.
Όμως τώ , όμως τώρα δεν μπορώ.
