Ας σταθεί κάποιος λυπημένος σαλπιγκτής
στους άδειους δρόμους τα χαράματα
να φυσήξει ασημένιο τραγούδι
να φυσήξει ασημένιο τραγούδι
Ανάμνηση δέκα χρονών
στους άδειους δρόμους τα χαράματα
Στις πέντε το πρωί
με το φτενό άσπρο φεγγάρι
ένας αστυφύλακας περνάει
ένας αστυφύλακας περνάει
αλλά αυτός είναι αόρατος μέσα στη μουσική του
Ανάμνηση δέκα χρονών
στους άδειους δρόμους τα χαράματα
