Δες…
Τ’ ουρανού τις γραμμές
Πως αλλάζουνε χρώματα
Και χωρίζουν βουνά
Και χωρίζουν τα σώματα
Δες…
Το φεγγάρι και πιες
Απ’ το φως του δυο κύματα
Οι ζωές μας νησιά
Που όλο αλλάζουνε σχήματα
Κι απ’ το δάκρυ σου κλαίω
Κι απ’ το δάκρυ μου κλαις…
Άσπρα μπαλόνια
Μοιάζουν τα χρόνια
Σ’ ένα σπασμένο ουρανό
Που να σε ψάξω;
Πως να πετάξω;
Μ’ ένα φτερό μου κλειστό
Άσπρα μπαλόνια
Χάρτινα χρόνια
Σύννεφα μοιάζουν παλιά
Πως να τα σπάσω;
Πως να ξεχάσω;
Όσα θυμάμαι φιλιά
Με μια θάλασσα αγκαλιά…
Δες…
Του φιλιού τις ρωγμές
Σαν αστέρια πως φέγγουνε
Και δυο μόνοι αγκαλιά
Απ’ τον έρωτα φεύγουνε
Δες…
Η ζωή δυο στιγμές
Και τελειώνουν τα θαύματα
Λες και σβήνει η καρδιά
Απ’ την άμμο τα γράμματα
Κι απ’ το δάκρυ σου κλαίω
Κι απ’ το δάκρυ μου κλαις…
