Στα Άνω Πετράλωνα
σε είδα μ’ έναν άλλονα
καθόσασταν στο γαλλικό
και τρώγατε μοσχάρι ωμό
Άφησα στον Ζέφυρο
τα όνειρά μου ενέχυρο
βαθιά ανάσα πήρα
κι εμφανίστηκα μπροστά σου
Και με κοίταζες λες κι ήμουν ατάρι
που βρήκες έπειτα από χρόνια στο πατάρι
τι θέση έχω στη ζωή σου
ένα παλιό παιχνίδι από τη συλλογή σου
Δεν περνάει μια μέρα
περπατάω στο Θησείο
κι από το λεωφορείο
κατεβαίνεις αγκαλιά με άλλον
Αχ τι συγκυρία
είναι τόση η αμηχανία
μα τα βλέμματα είναι βλέμματα
ποτέ δεν λένε ψέμματα
Κρατιόσασταν από το χέρι
στα ίδια μέρη
που έλεγες πως είχες πάει μόνο μ’ εμένα
όμως για σένα
είναι παιχνίδια κι είναι όλα ίδια
