Ο ήλιος είναι του κόσμου η μαία,
που ξεγεννάει τις σκιές
και τις αφήνει μέσα στο κλάμα,
μπροστά σε πόρτες σφαλιστές.
Δρόμοι που στρίβουν, δρόμοι που κρύβουν,
δρόμοι που γέμισαν σκιές.
Σκιά κι ο χρόνος, τώρα γεννιέται,
μα έχει γίνει κιόλας χτες.
Καμιά σημαία, καμιά πατρίδα
δε θα μπορέσει να σου πει
όσα σου λέει μια φωτογραφία
που σε κρατάει μικρό παιδί.
