Ρωτάω τον αυγερινό που λέει πάντα αλήθεια,
που λέει πάντα αλήθεια
αν θα σε ξαναδώ ποτέ κι αυτός μ’ ακούει και σβήνει,
κι αυτός μ’ ακούει και σβήνει.
Καλή σου μέρα αν ξυπνάς κι αν ξενυχτάς μαζί του
να μην του πάρεις ψεύτικα το πρωινό φιλί του,
το πρωινό φιλί του.
Κι εσύ αγέρι που `ρχεσαι απ’ τα δικά της μέρη,
απ’ τα δικά της μέρη
να `φέρνες ένα μήνυμα κι αυτή να μην το ξέρει,
κι αυτή να μην το ξέρει.
Κι εσύ φεγγάρι που περνάς μέσα από την αυλή της
μες στον καθρέφτη σου ας τη δω για λίγο τη μορφή της,
για λίγο τη μορφή της.
