Τα ρούχα μου τα μάζεψα,
τ’ αμάξι άνοιξα και μέσα τα ’ριξα
στα μάτια σου μια παγωνιά μέχρι το κόκαλο τρυπάει
τρελός είν’ εκείνος που αγαπάει.
Και τρέχω και τρέχω και φεύγω με χίλια
μακριά σου να βρω άλλα χείλια
και βλέπω για σένα κρυφά στον καθρέφτη
αυλαία για πάντα να πέφτει.
Ανάβω το τσιγάρο μου φεύγει ένα βάρος μου
χαρά στο θάρρος μου
κι εγώ να βάζω τις φωνές κι όλος ο κόσμος να γελάει,
τρελός είν’ εκείνος που αγαπάει.
Και τρέχω και τρέχω και φεύγω με χίλια
μακριά σου να βρω άλλα χείλια
και βλέπω για σένα κρυφά στον καθρέφτη
αυλαία για πάντα να πέφτει.
