Το φιλί απ’ το στόμα σου
πουθενά δεν το βρήκα,
την ασύγκριτη γλύκα
νοσταλγώ, νοσταλγώ.
Είναι τρεις το πρωί,
αϋπνίες και πείσματα,
του μυαλού μου, φθηνά
παιδιαρίσματα.
Γιατί αν ήταν μυαλό
που να στέκει στη θέση του,
θα ‘χες μείνει κοντά μου,
αγάπη μου.
Το φιλί και το χάδι σου
μαγικές ιστορίες,
σαν βαριές τιμωρίες
τώρα πια με χτυπούν.
Είναι τρεις το πρωί,
αϋπνίες και πείσματα,
του μυαλού μου, φθηνά
παιδιαρίσματα.
Γιατί αν ήταν μυαλό
που να στέκει στη θέση του,
θα ‘χες μείνει κοντά μου,
αγάπη μου.
