Αχ ας μπορούσα να σε ξεχνούσα
κι ούτε να με νοιάζει πια
που βρίσκεσαι και που γυρνάς
αχ ας μπορούσα
Πολλές φορές με πλήγωσες
και είπα να σε μισήσω
μα πάλι συλλογίστηκα
μοναχός μου πως θα ζήσω
και πως θα σε λησμονήσω
για να βρω κι εγώ τη γιατρειά
αχ ας μπορούσα
Ας είχα και εγώ φτερά
να πέταγα μακριά σου
σαν αστραπή να έφευγα
να μη σε ξαν’ αντικρίσω
τη ζωή μου πια να ζήσω
κει που υπάρχει μόνο λησμονιά
Αχ ας μπορούσα…