Το αποψινό βραδάκι θέλω να σε δω λιγάκι
έστω για εφτά – οχτώ λεπτά,
μου΄’χεις πάρει τα μυαλά μου, έχει ανάψει η καρδιά μου
κι έξω έχει κρύο, παγωνιά.
Φωτιά τα χείλη σου και τα φιλιά σου φως μου
δως μου να καίγομαι, να λιώνω φως μου.
Τα ολόμαυρά σου μάτια εικοσιτέσσερα καράτια
είμαι ο πιο πλούσιος θαρρώ,
όταν φως μου σε φιλάω και τα κάρβουνα πατάω
κι όλονε τον κόσμο αγαπώ.
Φωτιά τα χείλη σου και τα φιλιά σου φως μου
δως μου να καίγομαι, να λιώνω φως μου.
Μες στα δυο σου μάτια είδα την χαμένη Ατλαντίδα,
είσαι ένας μύθος ζωντανός,
έβαλε όλο το μεράκι στο δικό σου προσωπάκι
τη στιγμή που σ’έπλασε ο Θεός.
Φωτιά τα χείλη σου και τα φιλιά σου φως μου
δως μου να καίγομαι, να λιώνω φως μου.
