Μια θάλασσα η βόλτα μας, στα κύματα να παίξεις
κι αλίμονο στους ξέμπαρκους που μείναν στη στεριά.
Μονάχα την αρμύρα της να πας να τη γυρέψεις
φουρτούνα και απανεμιά, μια άγρια ομορφιά.
Όμορφος κόσμος μάτια μου
μα το σεργιάνι λίγο.
Ένα τραγούδι παιδικό
που γίνεται καημός.
Τα μάτια πριν χορτάσουνε
πρέπει να ξαναφύγω
καλή αντάμωση λοιπόν
στων αστεριών το φως.
Όταν κοιμάται ο Θεός κι ο διάβολος ξεχνάει
σε βάρδια δίχως πλευρικά, μια νύχτα σκοτεινή,
μεθά ο χρόνος και γελά κι άλλο δεν προχωράει.
Βάλε φωτιά στα ρούχα σου και κέρνα μας κρασί.
