Πέτα το καμάκι χτύπα πάνω στην πληγή
κοίτα κι ένας άλλος κόκκινο έχει το σπαθί
πέτα το καμάκι, πέτα το φαρμάκι
μη φοβάσαι που μιλώ
πέτα το κορμί σου, πέτα την ψυχή σου
και έλα κάτι να σου πω.
Βγάλε τα μαύρα πανιά
κράτα το χέρι μου σφιχτά
κι αν μας καρφώνουνε
κι αν μας σταυρώνουνε
και μας ματώνουν την καρδιά.
Τα πικρά μου μάτια, το πικρό μου το μυαλό
πέλαγο μεγάλο, πέλαγο αλαργινό
παίρνεις τη ζωή μου, παίρνεις τη φωνή μου
στην αγάπη την παλιά
όμως η καρδιά μου είναι σαν τα κάστρα
κι όλο σαν πουλί πετά.
