Ζω σε ένα σπίτι μικρό
Μα για μένανε μοιάζει παλάτι
Γιατί κάποτε με τη μαμά μου
Μοιραζόμουν το ίδιο κρεβάτι
Μα να ‘ναι καλά, μ’ έχει κάνει
Τον άνθρωπο που είμαι σήμερα
Να μη κρίνω από φάτσες
Από ράτσες, πορτοφόλι και σύνορα
Αχ να ‘σαι καλά ρε Πατέρα
Που μ’ έκανες άνδρα από σπόρο
Δε μ’ έδιωξες, έφυγα μόνος
Βιαζόμουνα βλέπεις, για να δω τον δρόμο
Μα κοίτα, τώρα τα παιδιά εκεί έξω μ’ ακούνε
Το όνομα μου φωνάζουν
Το σκέφτομαι και ανατριχιάζω
Μα ποίος είμαι εγώ;
Άλλος ένας εφήμερος rapper
Άλλη μία επιτυχία που κουνάν τα σκυλιά
Καλώς ήρθα στο Muppet
Κι όχι, δε μένω σε βίλα με μοντέλα να μου σερβίρουνε μίτους
Απλά ακούω την καρδιά μου και γράφω
Δεν ακούω τρίτους
Λεν οι παλιοί με γουστάρουν
Κι οι νέοι με θαυμάζουν
Μα οι παλιοί με σνομπάρουν
Κι οι καινούργιοι με κράζουν
Δεν είμαι ποιοτικός
Αφού μίλησα για την κωλάρα
Δουλεούν 6 στα 7
Τα λεφτά να τους φάει μία πουτάνα
Μας λεν μισογύνηδες
Λες και το κάνουμε επίτηδες
Διακοπές στο Ντουμπάι το μωρό σου
Ενώ λέει τις υπόλοιπες βίζιτες
Μπόμπιρα
Μικρός κι εγώ το ‘πινα
Τώρα κάθε πρωί
Ξυπνάω και πίνω αγχολυτικά
Τώρα πονάω, μωρό μου
Νιώθω το σπίτι κενό
Όλα τα όνειρα μας κάηκαν αργά
Σαν τσιγάρο στριφτό
Μα πλέον σε καταλαβαίνω
Δεν βλέπαμε τα ίδια πλάνα
Και πνίγω ό,τι νιώθω
Σε ένα βρώμικο στρώμα με μία πουτάνα
Ποίος είμαι εγώ μη ρωτάς
Θα σου πω γιατί πλέον με ξέρουν
Γεμάτος ψυχολογικά
Κι ένα μυαλό σαν μπουρδέλο
Ανοίγω τα φύλλα μου
Γιατί δε φοβάμαι κανέναν εκεί έξω
Ο αντίπαλός μου εγώ
Με ‘μένα έπρεπε να παλέψω
Έκανα αυτοκριτική
Έσπασα τόσο που λύγισα
Χρωστάω ένα μεγάλο συγγνώμη
Σ’ όποιον αγαπάω, αν τον πλήγωσα
Μετά το ”εγώ”, άκου αυτό
Θα το νιώσεις κι ας μη στο εξήγησα
Πάνω απ’ τον παλιό εαυτό μου γελάω
Επιτέλους με νίκησα
Για τα παιδιά σαν εμένα που όταν πονούν, τραγουδάνε
Παιδιά σαν εμένα που τα όνειρα τους κοιτάνε
Παιδιά που μ’ εφιάλτες κάθε βράδυ πολεμάνε
Παιδιά που δε γονατίζουν κι από μπόρες δε μασάνε
