Τηλέφωνο δε χτύπησε, μέρες, βδομάδες πέρασαν
δεν είχαμε καμία επαφή
Βουβά οι αγάπες χάνονται στης κόντρας τη σιωπή
και πίσω πάντα μένουν ανοιχτοί λογαριασμοί
βουβά οι αγάπες χάνονται…
Που να ‘σαι τώρα
σε ποια αγκαλιά τις νύχτες να περνάς
ποια μάτια να κοιτάς, πού να σαι τώρα
σε ποιο κορμί, ποιο στόμα να φιλάς
Που να `σαι τώρα, που να σε βρω
που να σε ψάξω, για το μεγάλο λάθος να σου πω
Απόψε δεν αισθάνομαι, στη μοναξιά μου αφήνομαι
βουλιάζω σ’ αναπάντητα γιατί
Βουβά οι αγάπες χάνονται σ’ εγωισμούς τρελούς
κι αφήνουν πίσω τους κρυφούς αμίλητους θυμούς
βουβά οι αγάπες χάνονται…
Που να ‘σαι τώρα
σε ποια αγκαλιά η μέρα θα σε βρει
κι ήτανε τώρα αυτή δικιά μας ώρα
λίγο πριν τ’ άστρα σβήσουν την αυγή
