Βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα,
ένα ταλαίπωρο κορμί, που το `χεις κάνει πτώμα,
ένα ταλαίπωρο κορμί, που το `χεις κάνει πτώμα,
βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
Απ’ τα πικρά μου δάκρυα, τα μάτια μου καήκαν,
στην ώριμη κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν,
στην ώριμη κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν,
απ’ τα πικρά μου δάκρυα, τα μάτια μου καήκαν.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
Ποιος άνθρωπος ωσάν και με στα βάσανα κρατάει,
μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει,
μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει,
ποιος άνθρωπος ωσάν και με στα βάσανα κρατάει.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
