Μου είπανε ο έρωτας πονάει
δεν το πίστευα μέχρι που είπαμε
bye-bye
Όσο δείκτες γυρνάνε τόσο θα με γυρνάει
στο παρελθόν μου η μορφή σου θα με τραβάει
Αλήθεια λάθη έχω τόσα, πολλές φορές τα νεύρα μου δεν τα κρατάει η γλώσσα
Αλήθεια ούτε ξέρω και πόσα, πόσα θολά ξενύχτια με την σκέψη σου σαν πόζα
Πραγματικά τι να πιστέψω, πως γίνεται να έπεσα μαζί σου τόσο έξω
Έχουνε σπάσει τα κομμάτια μας μωρό μου και δεν ξέρω ποιο στ’ αλήθεια να μαζέψω
Απλά διαλέγω να την κάνω, επόμενή μου πτήση με ένα μαύρο αεροπλάνο
Εγώ που σ’ειχα τόσο πάνω, πέφτεις τόσο μες’τα μάτια μου που αρχίζω να σε χάνω
Εγώ καθόλου δε λυπάμαι, που δεν συνεχίζω να ‘μαι ο κομπάρσος στη σκηνή σου
Εσύ μου έκανες τον κόμπο στον λαιμό μου, κι εγώ αυτός που κόβει το σχοινί σου
Εγώ σου είχα πει κρατήσου να μη πέσεις, δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή μας
Αυτούς που αγαπάμε είναι αυτοί που ίσως μια μέρα θα κρατάνε την σκανδάλη απέναντι μας.
Μου είπανε ο έρωτας πονάει
δεν το πίστευα μέχρι που είπαμε
bye-bye
Όσο δείκτες γυρνάνε τόσο θα με γυρνάει
στο παρελθόν μου η μορφή σου θα με τραβάει
Μια μέρα θα με νιώσεις, το ξέρω θα με νιώσεις, θα γυρίσεις κλαίγοντας και θα το μετανιώσεις
Όμως εγώ όχι, πλάι σου δεν θα ‘μαι
το ανέχτηκα τόσες φορές μα τώρα όχι λυπάμαι
Φύγε-φύγε να ‘μαι ήρεμος μωρό μου
όσο και να σε θέλω, θέλω πρώτα το καλό μου
Άσε με να πιω στην ησυχία το ποτό μου
άσε με επιτέλους για να βρω τον εαυτό μου
Κι’ολα τελείωσαν εδώ παίρνω τσάντα φεύγω, δεν θέλω επανάληψη δεν μου αρέσει το έργο
Η καρδιά μου θέλει να μείνει μα η λογική μου, με κάνει ένα-ένα ρούχο μου να το μαζεύω
Και αυτός ο έρωτας πονά, αυτός πολλούς τους τυραννάει
Εμείς μπορεί κακά παιδιά, με καρδιά που αλήτικα αγαπάει
Αυτός ο έρωτας πονά, αυτός πολλούς τους τυραννάει
Εμείς μπορεί κακά παιδιά, γι αυτό η καρδιά αλήτικα αγαπάει.
Μου είπανε ο έρωτας πονάει
δεν το πίστευα μέχρι που είπαμε
bye-bye
Όσο δείκτες γυρνάνε τόσο θα με γυρνάει
στο παρελθόν μου η μορφή σου θα με τραβάει
