Από το χτες μου περισσέψαν κάτι μέρες
και το αύριο ζητάει δανεικά.
Ποιος ζυγίζει τη ζωή και την ορίζει;
Ποιο φοβέρα, ποια φωνή και ποια φωτιά;
Δανεικά δανεικά…
Απ’ της ζωής την τράπεζα
Δανεικά…
Και να ‘ρχότανε μια μέρα,
όσα είναι δανεικά,
σ’ ένα κόλπο να `παιζα.
Όταν βρέχει ο βρεγμένος δε φοβάται
μα φοβάται, όπως λένε ο φτωχός.
Με τον ήλιο τελικά ποιος είναι φίλος,
ο βρεγμένος, ο φτωχός ή ο στεγνός;
Δανεικά δανεικά…
Απ’ της ζωής την τράπεζα
Δανεικά…
Και να ‘ρχότανε μια μέρα,
όσα είναι δανεικά,
σ’ ένα κόλπο να ‘παιζα.
Οι ελπίδες μου γυρνάνε προς τα πίσω
πριν τις βγάλω στο σφυρί και τις πουλήσω.
Κι όλο εδώ ξαναγυρνώ κι αναρωτιέμαι,
να χαθώ, να χωριστώ ή να ελπίσω;
Δανεικά δανεικά…
Απ’ της ζωής την τράπεζα
Δανεικά…
Και να ‘ρχότανε μια μέρα,
όσα είναι δανεικά,
σ’ ένα κόλπο να ‘παιζα.
