Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
Κρατάω μαχαίρι,
‘Εχω στα στήθια μου τους στίχους του Σεφέρη,
‘Εχω του Γκάτσου την Αμοργό,
‘Εχω τον Κάλβο, το Σολωμό,
Δε σε φοβάμαι.
Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
Φύγε Μελίνα,
‘Εχω έναν ήλιο φυλαχτό απ’ τη Βεργίνα,
‘Εχω τον Όλυμπο, τον Υμηττό,
Το Παλαμίδι, την κυρά της Ρω,
Δε σε φοβάμαι.
Δε σε φοβάμαι,
Δε σε φοβάμαι,
Με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω,
Και κοιμάμαι.
Δε σε φοβάμαι,
Δε σε φοβάμαι,
Με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω,
Και κοιμάμαι.
Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
Φύγε σου λέω,
‘Εχω μια θάλασσα αγάπες στο Αιγαίο,
‘Εχω στη Κρήτη ένα Θεό,
‘Ενα ακρωτήρι κι ένα σταυρό,
Δε σε φοβάμαι.
Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
Φύγε απ’ τη μέση,
‘Εχω ένα δέντρο στην Επίδαυρο φυτέψει,
‘Εχω μια ορχήστρα κι ένα βωμό,
‘Εχω το λόγο μου τον τραγικό,
Δε σε φοβάμαι.
Δε σε φοβάμαι,
Δε σε φοβάμαι,
Με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω,
Και κοιμάμαι.
