Ακούω βήματα περίεργα κι απόψε στο όνειρο μου
Είναι η πρώτη μου φορά που μυστικό μου
θα το φωνάξω δυνατά μες τη σιωπή να ακουστεί,
πως δε φοβάμαι πια καμία απειλή.
Και δε φοβάμαι να σας πω τι μου συμβαίνει
γιατί όταν έρχεται η στιγμή η φωνή σωπαίνει
Τι βασανίζει το μυαλό μου κάθε βράδυ
και ποιες εικόνες με τρομάζουν στο σκοτάδι
Και τόσοι φόβοι που παλεύουν να νικήσουν
τόσες φορές που κινδυνέψαν να κερδίσουν
με `χουν κάνει μια για πάντα να πιστεύω
πως όταν θέλω κάτι πρέπει να παλεύω.
Δε φοβάμαι οτιδήποτε, ότι κι αν πεις
στο μυαλό μου δε σ’ αφήνω να κρυφτείς
σ’ εξορκίζω κι επιμένω για ακόμη μια φορά
κι είμαι σίγουρος πως θα μείνεις μακριά.
Θα σε και κερδίσω, είναι η σειρά μου να κερδίσω
το παρελθόν και όλους τους φόβους μου να αφήσω πίσω
και έτσι θα είμαι πιο σίγουρος για μένα
δίχως να κρέμομαι κι απόψε από κανένα
Ότι κι αν γίνει τώρα ξέρω τι θα κάνω
πως να σκεφτώ ή να αντιδράσω όταν χάνω
μα θα επιμείνω να είμαι εγώ ο νικητής
ότι κι αν κανείς πια σε μένα ή ότι πεις
Θα παλέψω κάθε φόβο να νικήσω
γιατί θέλω στο εαυτό μου να αποδείξω
ότι τίποτα μα τίποτα δε με φοβίζει,
ότι σκέψη στο μυαλό μου κι αν γυρίζει.
Δε φοβάμαι οτιδήποτε, ότι κι αν πεις
στο μυαλό μου δε σ’ αφήνω να κρυφτείς
σ’ εξορκίζω κι επιμένω για ακόμη μια φορά
κι είμαι σίγουρος πως θα μείνεις μακριά.
