Δε με ρώτησε κανείς

Δε με ρώτησε κανείς αν ήθελα
ετούτο το ταξίδι
δε με ρώτησε κανείς αν μου άρεσε
η φορεσιά με τα στενά μανίκια.

Δε με ρώτησε κανείς αν ήθελα
να πλημμυρίσουνε τους δρόμους με θηρία
δε με ρώτησε κανείς αν μου άρεσε
αυτή η άγρια πολιτεία.

Και τώρα φεύγω, φεύγω για τον ήλιο
και τώρα θέλω πια απ’ την αρχή να ζήσω
και τώρα τα’ όνειρο με κυνηγά.

Δε με ρώτησε κανείς αν ήθελα
να γεννηθώ μέσα σ’ ένα πηγάδι
με λίγο αέρα και πολύ σκοτάδι.
Δε με ρώτησε κανείς.

Δε με ρώτησε κανείς αν ήθελα
τους τοίχους που από παντού με κλείνουν
δε με ρώτησε κανείς όταν έθαψε
μες στο κλουβί το τελευταίο αηδόνι.

Και τώρα φεύγω, φεύγω για τον ήλιο
και τώρα θέλω πια απ’ την αρχή να ζήσω
και τώρα τ’ όνειρο με κυνηγά,
έλα μαζί μου δεν είν’ αργά.

Δε με ρώτησε κανείς αν ήθελα
ετούτο το ταξίδι
δε με ρώτησε κανείς αν μου άρεσε
αυτή άγρια πολιτεία.

Δε με ρώτησε κανείς αν ήθελα
να γεννηθώ μέσα σ’ ένα πηγάδι
δε με ρώτησε κανείς όταν έθαψε
μες στο κλουβί το τελευταίο αηδόνι.

Και τώρα φεύγω, φεύγω για τον ήλιο
και τώρα θέλω πια απ’ την αρχή να ζήσω
και τώρα φεύγω, φεύγω μακριά
θα ‘ρθεις μαζί μου δεν είν’ αργά.