Δε μιλάμε,
δεν μιλάμε πια,
δεν μιλάμε, φτάνει μια ματιά
και γυρνάμε,
πρόσωπο αλλού και πλάτη,
φταίει κάτι που..
Δε μιλάμε..
Δίχως χέρια πια ακουμπάμε,
τα μεσημέρια κάνω πως κοιμάμαι
μήπως και γευτώ το όνειρο σου,
στο πλευρό σου εγώ..
Αγάπη μου όλα καλά,
δεν ζητάω πιο πολλά
είσαι εδώ κι είναι
πάντα αυτό αρκετό.
Και όσα δεν έχουμε πει
μέσα από την σιωπή
χρόνια τώρα φωνάζουν
σ’ αγαπώ..
Δε μιλάμε,
στο μπαλκόνι αγώνα κοιτάμε
τόσο μόνοι, τι κι αν νικάμε
στο παιχνίδι αυτό μπήκε τέρμα
ψέμα θα σου πω.
Δε μιλάμε
κι όλο με παρέες τριγυρνάμε
σε φωτογραφίες χαμογελάμε
κι όλοι γύρω εμάς έχουν σημάδι
και μετά απ’ το φλας..
σκοτάδι!
Αγάπη μου όλα καλά,
δεν ζητάω πιο πολλά
είσαι εδώ κι είναι
πάντα αυτό αρκετό.
Και όσα δεν έχουμε πει
μέσα από την σιωπή
χρόνια τώρα φωνάζουν
σ’ αγαπώ!
