Βγάζω το κορμί μου βόλτα στο παζάρι
κάτι να γυρέψει και να βρει ξανά
μα η ψυχή μου μοιάζει σαν γυμνό φεγγάρι
που το φως του πήραν κι έγινε σκιά
Κάτω απ’ το σεντόνι κρύβω ένα δάκρυ
δάκρυ που κυλάει μέσα μου βαθιά
κι όπως ανεβαίνει στων ματιών την άκρη
“τίποτα” μου λέει “δεν σ’ αγγίζει πια”
Δε νιώθω τίποτα
τώρα που έφυγες εσύ δε νιώθω τίποτα
δε νιώθω τίποτα
βήμα δεν κάνει η ζωή, δε νιώθω τίποτα
Δε νιώθω τίποτα
δρόμος κλεισμένος με βουνά είν’ η καρδιά
τώρα που έφυγες εσύ
βήμα δεν κάνει η ζωή, δε νιώθω τίποτα
Λέξεις ξεχασμένες μέσα μου πεθαίνουν
λόγια που σ’ εσένα είχα πει παλιά
όνειρα κι ελπίδες γύρω μου σωπαίνουν
τίποτα, το ξέρω, δε μ’ αγγίζει πια
Δε νιώθω τίποτα
τώρα που έφυγες εσύ δε νιώθω τίποτα
δε νιώθω τίποτα
βήμα δεν κάνει η ζωή, δε νιώθω τίποτα
Δε νιώθω τίποτα
δρόμος κλεισμένος με βουνά είν’ η καρδιά
τώρα που έφυγες εσύ
βήμα δεν κάνει η ζωή, δε νιώθω τίποτα
Δε νιώθω τίποτα
τώρα που έφυγες εσύ δε νιώθω τίποτα
δε νιώθω τίποτα
βήμα δεν κάνει η ζωή, δε νιώθω τίποτα
Δε νιώθω τίποτα
δρόμος κλεισμένος με βουνά είν’ η καρδιά
τώρα που έφυγες εσύ
βήμα δεν κάνει η ζωή, δε νιώθω τίποτα
