Δε σε ξεπέρασα ποτέ

Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο
στην πόρτα μου μπροστά
βρήκα να κλαίει
το πήρα μες στα χέρια μου
το κράτησα απαλά
και άρχισε για σένα να μου λέει
Μέσα στο μυαλό μου σαν εικόνα μαγική
το πρόσωπό σου
κι όπως έπεφτε μέσα στη νύχτα η βροχή
εγώ περίμενα τον ερχομό σου

Δε σε ξεπέρασα ποτέ
φεγγάρι μου και ουρανέ
δεν σε ξεπέρασα
δεν σε ξεπέρασα
μόνο για λίγο την καρδιά μου
την ξεγέλασα

Κι άρχισα τον έλεγχο να χάνω
είπα λόγια που ποτέ μου δε συνήθιζα
κι άρχισα να πίνω κι από πάνω
μες στη νύχτα σαν τρελός για σένα γύριζα

Δε σε ξεπέρασα ποτέ

Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο
στην πόρτα μου μπροστά
βρήκα θλιμμένο
με ρώτησε πώς έγινε η αγάπη μοναξιά
αυτή τη νύχτα που σε περιμένω
Θα’θελα να ήξερα που βρίσκεσαι να’ρθώ
πάλι κοντά σου
Κι όπως ψιθυρίζει τ’όνομά σου η βροχή
ένιωσα παντού το άρωμά σου

Δε σε ξεπέρασα ποτέ
φεγγάρι μου και ουρανέ
δεν σε ξεπέρασα
δεν σε ξεπέρασα
μόνο για λίγο την καρδιά μου
την ξεγέλασα

Κι άρχισα τον έλεγχο να χάνω
είπα λόγια που ποτέ μου δε συνήθιζα
κι άρχισα να πίνω κι από πάνω
μες στη νύχτα σαν τρελός για σένα γύριζα

Δε σε ξεπέρασα ποτέ