Η δική μου η καρδιά χτυπάει και για τους δύο
η δική σου η καρδιά μοιάζει με λεωφορείο
κάνει στάσεις συχνές σε αγάπες μιας μέρας
και μ’ αφήνεις να ζω με τον πόνο της τρέλας
Δε συμβιβάζεσαι
στα λάθη χάνεσαι
μόνη δικάζεσαι
μ’ αυτά που κάνεις
Δε συμβιβάζεσαι
δε με αισθάνεσαι
κι όταν πληγώνεσαι
εμένα ψάχνεις
Η δική μου η ψυχή πονάει και για τους δύο
η δική σου η ψυχή ένα άστατο στοιχείο
κάνεις λάθη τρελά, προδοσίες μιας ώρας
και μ’ αφήνεις να ζω μες την τρέλα της μπόρας
