Αυτό ποτέ, δε θα περνάει
το δικό σου.
Αυτό ποτέ, δε θα μου φέρνεις
τον θυμό σου.
Αυτό ποτέ, δε θα με βλέπεις
με κακία.
Δε θα ξυπνάς πάντα
με μια αμφιβολία.
Αυτό ποτέ.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο,
μην αρχίσεις να μ’ αδικείς.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο,
μην αρχίσεις ν’ αδιαφορείς.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο,
στα χαλάσματα θα περπατάς.
Έχεις γίνει πάλι μονότονος,
άλλα θέλεις και άλλα ζητάς.
Αυτό ποτέ, δε θα ζηλεύεις
δίχως λόγο.
Αυτό ποτέ, δε μου περνάς εμένα
φόβο.
Αυτό ποτέ, δε θα με βλέπεις
κουρασμένα.
Δε θα επεμβαίνεις στα δικά μου
περασμένα.
Αυτό ποτέ.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο,
μην αρχίσεις να μ’ αδικείς.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο,
μην αρχίσεις ν’ αδιαφορείς.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο,
στα χαλάσματα θα περπατάς.
Έχεις γίνει πάλι μονότονος,
άλλα θέλεις και άλλα ζητάς.
