Ξέρω πως αυτά που ζω
τα έχω μέσα στο μυαλό μου
το βλέμμα σου που αγαπώ
το έχω κάνει πια δικό μου
Μένω με σβηστό το φως
και το σκοτάδι δε φοβάμαι
μια φορά κι έναν καιρό
θυμάμαι πως σ’ αγάπησα κι εγώ
Δε χρειάζεται ξανά να σ’ αγαπήσω
δεν χρειάζεται κι ας είμαι μοναχή
εγώ πίσω όταν θέλω θα γυρίσω
δεν χρειάζεται σου λέω
δεν χρειάζεται ν’ αρχίσω απ’ την αρχή
Τη γαλάζια μπλούζα σου
την έχω ακόμα στο συρτάρι
και τη θέση σου εδώ
κανείς σου λέω δε θα πάρει
Αν με πιάσεις όπως πριν
στα χέρια σου θα λιώσω
έχω τόσα να σου πω
κι έχω τόσα να σου δώσω
Δε χρειάζεται ξανά να σ’ αγαπήσω
δε χρειάζεται κι ας είμαι μοναχή
εγώ πίσω όταν θέλω θα γυρίσω
δε χρειάζεται σου λέω
δε χρειάζεται ν’ αρχίσω απ’ την αρχή
