Δίλημμα, ήσουν μεγάλο δίλημμα
μα έλαβα το μήνυμα, πιο δρόμο να διαλέξω.
Έκλαψα, στην επανάληψη έπαιξα
τις αντοχές μου έκαψα
και άλλο δεν θα παίξω.
Κόκκινα φεγγάρια γίναν τα σημάδια
που άφησες πάνω στο σώμα μου
Κόκκινα φεγγάρια έκαψαν τα βράδια
σαν να μην σε έζησα αλλού
σαν deja vu, σαν deja vu
σαν deja vu σα να μη σε έζησα αλλού
σαν deja vu.
Πιο πολύ, ο έρωτας σου πιο πολύ
αγγίζει την υπερβολή
πες μου τι θες εντέλει, τι θέλεις τελικά…
τώρα πια, δεν έχει άλλο τώρα πια
είσαι το χθες και γω φωτιά
στο αύριο που ανατέλλει.
Κόκκινα φεγγάρια γίναν τα σημάδια
που άφησες πάνω στο σώμα μου
Κόκκινα φεγγάρια έκαψαν τα βράδια
σαν να μην σε έζησα αλλού
σαν deja vu, σαν deja vu
σαν deja vu σα να μη σε έζησα αλλού
σαν deja vu.
Θα μου κάνεις κακό
Το ‘χω ξαναδεί το έργο
Gigolo, τάζεις γη κι ουρανό
Δεν μπορώ να αντισταθώ
Η καρδιά το θέλει
Κι ας το μυαλό μου ξέρει
Πως πρέπει να αρνηθώ
Είναι η Marseaux, hey πού είναι οι chicas μου;
Ποιος έχει κλέψει την καρδιά σου ρωτώ
Με τριγυρνάς σαν τον καπνό απ’ το τσιγάρο που κρατώ
Που σχηματίζει σύννεφα στου μυαλού μου τον ουρανό
Κόκκινα φεγγάρια γίναν τα σημάδια
που άφησες πάνω στο σώμα μου
Κόκκινα φεγγάρια έκαψαν τα βράδια
σαν να μην σε έζησα αλλού
σαν deja vu, σαν deja vu
σαν deja vu σα να μη σε έζησα αλλού
σαν deja vu.
