Ζευγάρια στέλνω τα πουλιά
που άμα χαθεί το ένα
να έρθει τ’άλλο να σου πει
το τι τραβώ για ‘σένα
Δεν αντέχω να μην σ’ έχω
ξημερώνει και βραδιάζει
κι η κλεψύδρα μου αδειάζει…
Σαν τον ανθό στην παγωνιά..
Σαν τον ανθό στην ερημιά
που ανέλπιστα φυτρώνει
κόντρα σε όλα η σκέψη μου
δεν σε αφήνει μόνη…
Δεν αντέχω να μην σ’ έχω
ξημερώνει και βραδιάζει
κι η κλεψύδρα μου αδειάζει..
Δεν αντέχω να μην σ’ έχω
ξημερώνει και βραδιάζει
κι η κλεψύδρα μου αδειάζει..
Σαν τον ανθό στην παγωνιά….
Δεν αντέχω να μην σ’ έχω
ξημερώνει και βραδιάζει
κι η κλεψύδρα μου αδειάζει..
Δεν αντέχω να μην σ’ έχω
ξημερώνει και βραδιάζει
κι η κλεψύδρα μου αδειάζει.
