Καθώς γυρνάς χαράματα
ζητώ να δω κατάματα
το νυσταγμένο βλέμμα
δε σε ρωτώ που γύριζες
γιατί θα υποστήριζες
ξανά το ίδιο ψέμα
Δεν είμαι της εκδίκησης
δεν είμαι της ζημιάς
γι’ αυτό δε θα σου πω αντίο ακόμα
Δεν είμαι της εκδίκησης
γιατί είμαι της καρδιάς
κι ας μ’ έχεις κάνει ένα με το χώμα
Καθώς γυρνάς χαράματα
δεν ξέρω αν κάποια τραύματα
γιατρεύονται εντέλει
μα εγώ θα κάνω βήματα
να λύσω τα προβλήματα
κι ας γίνει ότι θέλει
