Φεύγω να πάω σ’ άλλη γη
κι όλο σκορπάω σαν βροχή
σε στεγνές αγκαλιές
σε στημένες πυρκαγιές
κι όλο σκορπάω σαν γιορτή
κι όλο στερεύω σαν ψυχή
που δεν ξέρω που να πάω
που δε θέλω ν’ αγαπάω.
Φεύγω να πάω από μένα μακριά
κι αν είν’ να ‘ρθεις
ανοιχτή θα βρεις για σένα καρδιά
Αν ξαναρθείς, θα σου πω
δεν είν’ αργά.
Φεύγω, γυρνάω μια ζωή
έμαθα να ‘μαι πιο παιδί
και σε θέλω πιο βαθιά
κι ας φοβάμαι για όλα αυτά.
Δεν είν’ αργά για εμάς τώρα πια
μη φοβηθείς
Μην ακούς τι σου λέει
μια θλιμμένη καρδιά
Μη φοβηθείς, δεν είν’ αργά.
