Σε πήραν μια βραδιά
τα όνειρα σεργιάνι
κι είδανε τα παιδιά
μια θάλασσα πουλιά
Δεν είν’ αυλή να δροσιστείς
φωτιά για να παγιάσεις
ξένος ο κόσμος γύρω σου
πως να τον αγκαλιάσεις
Σε πήρε μια βραδιά
η πίκρα σου σεργιάνι
κι είδανε τα παιδιά
καράβια στα νερά
Δεν είν’ αυλή να δροσιστείς
φωτιά για να παγιάσεις
ξένος ο κόσμος γύρω σου
πως να τον αγκαλιάσεις
Σε πήρε μια βραδιά
η μοίρα σου σεργιάνι
κι έφυγαν τα παιδιά
στα ξένα μακριά
Δεν είν’ αυλή να δροσιστείς
φωτιά για να παγιάσεις
ξένος ο κόσμος γύρω σου
πως να τον αγκαλιάσεις
