Δεν καταλαβαίνω

Ποια γλώσσα μιλάνε
Εμένα κοιτάνε
Γελάνε ή κλαίνε
Δεν καταλαβαίνω τι λένε

Είναι φωνή στην αρχή σε κάνει να αναρωτιέσαι
και μετά πάλι με σκέψεις σαν βελόνα τρυπιέσαι
Τώρα πια δεν κρατιέσαι, ζητάς ερμηνεία
Σαν πρωτάκι πρώτη μέρα κάθεσαι στα θρανία

Όλα τα στόματα και πτώματα απ’ τη χρήση της γλώσσας
Λόγια όσα κι αυτά, έλεγε κάποιος Κώστας
Όποιους θες, όποιους πεις Σημίτης, Καραμανλής
Δεν ξεστομίζω τον άλλο ότι και να μου πεις

Κορακίστικα, ακαταλαβίστικα
λόγια μεσοβέζικα, πάντα ερεθιστικά
λόγια από αυτά που δεν μπορώ να πιστέψω,
δεν μπορώ να καταλάβω μόνο απλά να μαντέψω

Για μένα και για σένα πολλά
κατηγορούν σε πρωτοσέλιδα όπως τότε ο Ζολά
κι άλλα πολλά, με τρόπο που από τα ρούχα μου βγαίνω,
κουνάω το κεφάλι αλλά δεν καταλαβαίνω

Ποια γλώσσα μιλάνε
Εμένα κοιτάνε
Γελάνε ή κλαίνε
Δεν καταλαβαίνω τι λένε

Συνεχίζω από όλα αυτά τα μισά να μη βγάζω
Δίχως λυσάρι προσπαθώ πάντα να μεταφράζω
Τι εννοείς; Μου λες πως πολύ με αγαπάς
γιατί ταυτόχρονα με αυτό πάντα κάτι ζητάς;

Όταν γυναίκα λέει ξαφνικά πως διστάζει
κάνω λάθος, νομίζω πως κάτι ετοιμάζει,
κάνω λάθος, μοιάζει το χαμόγελο με πάθος
κατά βάθος, πάλι στο pc της θα με κράζει

Λένε emo, prime time και gps,
λένε για πιλάτες, σούσι, trendy και sms
Χέσε με, αν αύριο το παιδί μου πάει σχολείο
θα του δίνουνε το nitro, αντί για βιβλίο;

Ένα ακόμα τελευταίο ρωτάω και φεύγω
Πες μου Ευρώπη, γιατί τόσο μίσος συλλέγω;
Ό,τι κι αν λένε άλλο να ακούσω δε θέλω
Ευρώπη είμαι κι εγώ σαν και σένα μπουρδέλο

Ποια γλώσσα μιλάνε
Εμένα κοιτάνε
Γελάνε ή κλαίνε
Δεν καταλαβαίνω τι λένε