Κόκκινα τα μάτια σου απ’ το κλάμα,
δεν ξεπερνιέται έτσι εύκολα το χθες.
Δε σβήνουν έτσι γρήγορα τα πάντα,
όσο ακόμα υπάρχουν ανοιχτές πληγές.
Κόκκινα σημάδια στην ψυχή σου,
σε καίνε οι αναμνήσεις απ’ το χθες.
Κι αν προσπαθείς ν’ αλλάξεις τη ζωή σου
τότε θα πνίγεσαι σε τύψεις και ενοχές.
Δεν μπορείς να με ξεχάσεις,
δεν μπορείς αλλού να πας.
Πόσα χέρια κι αν αλλάξεις
πάντα πίσω σε μένα θα γυρνάς,
πάντα πίσω σε μένα θα γυρνάς!
Έσβησαν τ’ αστέρια τη νύχτα,
χάθηκε για μας η επαφή.
Ακόμα μου χρωστάς μια “καληνύχτα”
κι εγώ ακόμα σου χρωστάω μια ζωή…
