Ένα ένα, έρωτά μου, με πηγαίνουν τα βήματά μου
σ’ άλλο δρόμο μακρινό, τον εαυτό μου για να βρω.
Ένα ένα απ’ τη ζήλια σου μετράω λάθη χίλια,
έγινε το σ’ αγαπώ μια συνήθεια κι αυτό.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ,
φεύγω, δεν ξαναγυρίζω.
Ως εδώ, δεν μπορώ,
τώρα μόνος συνεχίζω.
Δεν μπορώ να σ’ αγαπώ
και να με κάνεις να πονώ.
Ένα ένα σ’ τα χαρίζω όσα σου ’δωσα, γνωρίζω,
τώρα δεν έχει ουσία καμιά, φεύγω και δε θα γυρίσω ξανά.
Ένα ένα απ’ τη ζήλια σου μετράω λάθη χίλια,
έγινε το σ’ αγαπώ μια συνήθεια κι αυτό.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ,
φεύγω, δεν ξαναγυρίζω.
Ως εδώ, δεν μπορώ,
τώρα μόνος συνεχίζω.
Δεν μπορώ να σ’ αγαπώ
και να με κάνεις να πονώ.
