Ανοίξανε απόψε οι ουρανοί
Και κρύφτηκε από φόβο το φεγγάρι
Μα όσοι και να πέσουν κεραυνοί
Να φύγω την απόφαση έχω πάρει
Τσιγάρα πορτοφόλι και κλειδιά
Και τον σακατεμένο εγωισμό μου
Προχώρα είπα μέσα μου καρδιά
Και χάθηκα μέσ το κατακλυσμό μου
Δεν σε φοβάμαι ουρανέ
Όσο ψηλά και αν είσαι
Ούτε και σένανε ζωή
Όσο κι αν με εκδικείσαι
Άγριο μέσα μου θεριό
Το δίκιο μου βρυχάται
Βρεγμένος φίλε τη βροχή ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάται
Ανοίξανε απόψε οι ουρανοί
Σκισμένη η ομπρέλα μου και στάζει
Του δρόμου άστεγος ξανά
Τα μάτια τα βρεγμένα μου κοιτάζει
Δεν σε φοβάμαι ουρανέ
Όσο ψηλά και αν είσαι
Ούτε και σένανε ζωή όσο κι αν με εκδικείσαι
Άγριο μέσα μου θεριό
Το δίκιο μου βρυχάται
Βρεγμένος φίλε τη βροχή ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάται
Έχω αντέξει προσβολές με έχουν μισήσει
Οι ίδιοι άνθρωποι που με έχουν αγαπήσει
Αυτοί που έσπρωχναν να φύγουν μακριά μου
Τώρα στριμώχνονται για να έρθουν πιο κοντά μου
Δεν με τρομάζουν οι βροντές ούτε τα λόγια
Ποτέ δεν κόλωσα δεν το έβαλα στα πόδια
Οι αστραπές οι κεραυνοί ούτε η οργή σου
Τις αμαρτίες μου ξεπλένω από τη βροχή σου
Δεν σε φοβάμαι ουρανέ
Δεν σε φοβάμαι δεν διστάζω να το δείξω
Όσο ψηλά και αν είσαι
Μες στη βροχή σου απόψε θέλω να σε πνίξω
Ούτε και σένανε ζωή
Να παλέψω με τα κύματα σαν πλοίο
Όσο κι αν με εκδικείσαι
Να απωθήσω της ψυχής το μεγαλείο
Άγριο μέσα μου θεριό
Δεν σε φοβάμαι όσο άγριος και αν είσαι
Το δίκιο μου βρυχάται
Αντέχω κι άλλο όσο σκληρά και αν με εκδικείσαι
Βρεγμένος φίλε τη βροχή
Δεν σε φοβήθηκα πότε μου μα ποτέ μου
Ποτέ ποτέ ποτέ του
Δεν φοβάται
Δεν σε φοβάμαι ουρανέ
