Μ’ άνοιξες την πόρτα σου
κι είπα ζεστασιά πως θα βρω λίγη
μα σαν μπήκα ένιωσα
μαύρη παγωνιά να με τυλίγει.
Δεν περίμενες λιγάκι
αχ αλίμονο
και μου το `σβησες το τζάκι
μεσοχείμωνο.
Την καρδιά μου ράγισες
σ’ έχω όσο ποτέ μου τώρα άχτι
δυο χρονάκια έλειψα
κι ήρθα και δε βρήκα παρά στάχτη.
Δεν περίμενες λιγάκι
αχ αλίμονο
και μου το `σβησες το τζάκι
μεσοχείμωνο.
