Δρόμοι φαρδιοί να ανοιχτούν
που τέλος να μην έχουν.
Γύρω να σκιάζουν τα βουνά
να θορυβούν τα αγρίμια.
Να ψάχνεις τρόπους να πλυθείς
και καθαρά ποτάμια.
Κι αν είναι ο σκλάβος να σωθεί
ποιος θα του το μηνύσει;
Την άμοιρη την πλάνη του
ποιος θα ομολογήσει;
Του κόσμου όλου τη βρωμιά,
του κόσμου τον ιδρώτα.
Και τη βροχή να αναπηδά
στο μέτωπο σαν πρώτα.
Γιατί η αλήθεια είναι πικρή.
Γλυκό είναι το ψέμα.
