Τις νύχτες τραγουδάει μες στην πίστα
κι’ολόχρυσο φοράει μπρασελέ,
μπιζάρουν οι πελάτες την αρτίστα
και πίνουν στην υγειά της Τζεμιλέ.
Η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ,
από μια αγάπη προδομένη η Τζεμιλέ.
Η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ,
απ’ τους δικούς της ξεγραμμένη η Τζεμιλέ.
Χαράματα κι ακόμα τραγουδάει
τον έρωτα στο πάλκο η Τζεμιλέ.
Τους πόθους τους αντρίκειους τους ξυπνάει,
σκιστό το φόρεμά της το βιολέ.
Η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ,
από μια αγάπη προδομένη η Τζεμιλέ.
Η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ,
απ’ τους δικούς της ξεγραμμένη η Τζεμιλέ.
